Sony TA-88 Rebuild
De boekenplank-versterker TA-88 uit 1970 werd een van Sony design-icons samen met de bijpassende tuner TA-88. Het oorspronkelijke ontwerp bestond uit 22 transistors en 8 diodes en had een uitgangselco en kon ongeveer 2 x15 Watt/8ohm leveren. Het plan was om de hele elektronische inhoud up-to-daten. Alleen het frontpaneel met de schuifpotmeter/schakelaars en behuizing zou nog overblijven uit het orginele ontwerp.
Voor de nieuwe inhoud is gekozen voor een onconvensioneel ontwerp uit elektor (11-2010): 5532-OpAmplifier. Ook deze versterker kan 2 x 15Watt/8ohm leveren, maar dan met een vervorming van 0,0003% ! Het nieuwe ontwerp bestaat uit 81 IC's, 16 transistors en 20 diodes. Ik dacht dat alle nieuwe onderdelen er wel in zouden passen, maar daar had ik me in vergist. Ik had de oude inhoud eral uitgesloopt; dus ik kon niet meer terug.
Het kostte me nogal wat gegoochel om toch alles erin te krijgen. Bij een convensionele versterker is het niet noodzakelijk om een gestabiliseerde voeding te hebben. Maar voor het voeden van de ruisarme NE5532 OpAmps die parallel staan in de eindtrap (64 OpAmps/kanaal) is dit wel een vereiste.
De voedingsprint en koelblok uit Elektor ontwerp moesten aangepast worden. De voedingsprint moest kleiner worden en voor het koelblok is een meer efficienter koelblok gevonden uit een Sony-versterker uit de tachtige jaren. De twee versterker-printen moesten in een sandwich-opstelling geplaatst worden, wilde alles erin passen.
Het nieuwe ontwerp is uitgevoerd met een moderne ingegoten ringkern die veel minder storende magnetische velden en betere elektrische eigenschappen heeft dan oude EI lamellen transformatoren. Hieronder een foto van een versterker-print.
Omdat het nieuwe ontwerp een audiofiel high-end-ontwerp betrof: zijn alle weerstanden van het ruisarme metaaltype. Het elektorversterker-ontwerp heeft wat aanpassingen gekregen zodat de toon- en volumeregeling van de originele TA-88 zijn functie zou behouden. De toonregeling is eventueel met knopje 'hi-filter' uit te zetten omdat de echte audiofiel toonregeling taboe vindt. De rode ingangscondensator is een MKP-type en alle condensators in het audio-pad (o.a in toonregeling en RIAA correctie) zijn allemaal styroflex-condensatoren; moeilijk aan te komen. De MD-voorversterker bestaande uit ruisarme LT1115 OpAmps is hoogfrequent ingeblikt en heeft een hoge signaal/ruisverhouding van 78 dB. Hieronder de nieuwe bedrading aan de achterkant van het frontpaneel. Alleen de grijze audiokabels van de tulp-ingangen naar de selektor-knop zijn origineel gebleven.
Alle audioverbindingen zijn zo goed mogelijk met afgeschermde kabels uitgevoerd met een aardpunt. De selektie-lampjes op het front zijn vervangen door witte power-leds. Het nieuwe ontwerp heeft een schakeling met een relais die de luidspreker beschermt tegen DC-fouten.
Wanneer men de hoofdtelefoon-plug insteekt, wordt die luidspreker-uitschakelfunctie van het relais ook gebruik. Een rode led aan de achterkant bij de luidsprekeraansluitingen geeft aan dat de relais zijn ingeschakeld. Er was geen plaats meer voor een aparte hoofdtelefoon-versterker, dus de hoofdtelefoonaansluiting zit simpel via weerstanden rechtstreeks op de versterkeruitgang.
Gaandeweg kwam ik er achter dat het nieuwe ontwerp in rust behoorlijk warm werd. Elke versterker had namelijk een ruststroom van 300mA. Dat betekent dat de versterker totaal zonder geluidsbelasting al 30 Watt warmte dissipeert. Om een goede luchtdoorstroming te krijgen zijn de oorspronkelijk luchtopeningen aan de onderkant en bovenkant vergroot en de sleuven aan de achterkant zijn afgestopt om juiste luchtstroming te bevorderen. Het is jammer dat er toch een aktieve koeling nodig was om de temperatuur niet te hoog te laten oplopen. In principe is zo'n ventilator not-done in audio high-end versterker. Maar de gebruikte Gentle Typhoon ventilator is de stilste; maakt maar slechts 5 db aan geluid.
Foto's onder (rechts, links en van de bovenkant) laten het inwendige van de TA-88 Rebuild zien.
