De trap in mijn woonkamer, die geopend is op 5-10-2008, was een uitdagend project voor mij. Het moest iets bijzonders worden. Niet zomaar een trap, die je bij een trappenbouwer kan bestellen, maar een trap die goed past bij de rest van mijn woonkamer. Ik koos voor een trap met hardhouten trapbomen van esdoorn (Hard Maple) met twaalf plexiglas traptreden. Deze combinatie van hout met plexiglas had ik nog niet op het internet gevonden. Deze trap is misschien de eerste in zijn soort!
Toen ik begon met de bouw van mijn ontwerp kwam ik er snel achter waarom plexiglas nog niet was gecombineerd met hout. Het bleek dat plexiglas GS een nare eigenschap heeft bij het gietproces: de marges tussen elk afgietsel zijn groot. Mijn gewenste 20 millimeter dikke plexiglas traptreden variëren in dikte tussen de 19 en 22 mm. Zelfs de uiteinden van één trede verschilde in dikte. Omdat ik een marge van een 0,5 mm wilde aanhouden, moest ik elke sleuf in de trapbomen passend frezen voor elke trede, een tijdrovend karwei.
Een ander probleem van plexiglas is de stijfheid. Plexiglas buigt bij belasting veel meer door dan bijvoorbeeld een hardhouten traptree. Zulke doorzakkingen belasten de lijmverbinding te veel waardoor deze op de lange duur kunnen gaan losbreken. Zelfs een dikkere tree van 40 mm zakt nog te veel door. En dikkere treden zijn een stuk zwaarder en duurder. Om de stijfheid te vergroten koos ik voor een meer bewerkelijk T-profiel. Een extra plaat van plexiglas onder de tree moet de doorbuiging voorkomen. Bij een test met een proefconstructie bleek mijn oplossing voldoende stijf.
Voor het soort plexiglas heb ik gekozen voor het ondoorzichtige setasand. Het alternatief was glashelder plexiglas. Het nadeel van glashelder plexiglas is dat het krasgevoeliger is dan hard glas. Het is ook de vraag of mensen op een glasheldere trap durven lopen. Het oppervlak van setasand is stroever dan het glasheldere plexiglas en de krassen vallen niet zo op. Naast deze praktische overwegingen was er ook een esthetische. De setasand traptrede verstrooit het licht mooi, de trede straalt als er licht op/in valt.
Elke trapboom bestaat uit twee delen omdat mijn houtleverancier geen balken had die lang genoeg waren en ik ook de werkruimte er niet voor had. De twee balken overlappen elkaar met 1 meter welke ik met houtlijm aan elkaar heb verbonden. Bij het lijmen kon ik deze verbindingen in de lengterichting niet met lijmklemmen aandrukken omdat ik geen lijmklemmen van vier meter ter beschikking heb. Als gevolg hiervan werden deze lijmverbindingen niet sterk voor torsiewerkingen die in hout kunnen voorkomen. Dit probleem heb ik opgelost door naast de lijmverbinding een extra houtpen toe te voegen welke de torsiewerkingen wel kunnen opgevangen. (zie tweede detailfoto)
